Nu het einde van dit jaar in zicht komt, en voor Matteo vele 'eerste..' momenten denk ik wel eens; Wat heb ik Matteo later veel te vertellen over zijn geboortejaar!
Sinds enkele dagen circuleert er een gedicht online, veelal in mama groepen en op profielen van mama's die net zoals ik in 2020 een kindje hebben gekregen;
De kindjes van twintig twintig
De komst van een kindje wordt ten volle gevierd,
met gestrande ooievaars en slingers, het huis versierd.
Suikerbonen worden netjes klaargezet,
op het mooi voorziene rekje dichtbij het ziekenhuisbed.
Kraambezoek een stuk of driehonderd,
het kindje geknuffeld, gezoend en bewonderd.
Met fierheid pronken op een babyborrel of kerstfeest,
babbelen over hoe moordend het slaaptekort is geweest.
Het was echter zo anders, verschillend en vreemd dit bizarre jaar,
door de komst van dat kindje natuurlijk ook wel prachtig en dankbaar.
Er was rust en zoveel liefde ondanks de afstand,
baby'tjes dicht bij hun ouders, schijnbaar niets aan de hand.
Maar er was ook gemis, verdriet en het ontbreken van zoveel,
momenten die niet meer terugkomen, maken het soms emotioneel.
De kindjes van twintig twintig spreken dezelfde taal,
en de mama's van twintig twintig delen allemaal hetzelfde verhaal.
@anke.diy
Jeetje hoe waar!
Matteo is geboren half Januari, dus ik heb zelf wel kraambezoek mogen ontvangen zowel thuis als in het ziekenhuis. Wat ben ik daar blij mee! Maar er zijn nog steeds vriendinnen en familieleden die Matteo nog niet hebben gezien en zeker al niet hebben vast kunnen houden.
Grappend zeiden we tegen elkaar "straks loopt hij voor ik hem zie" of "straks is ie 1 jaar.." Nou, beide uitspraken gaan uiteindelijk zo zijn!
Twintig twintig hoef voor mij niet geschrapt te worden uit de geschiedenis boeken want het bracht mij een prachtig geschenk! Maar jeetje wat een jaar!!
Vooral de eerste lockdown viel mij enorm zwaar.. Want door middel van afstand bewaren, en raambezoekjes kon men elkaar nog wel zien.. Maar ineens was 60km bij elkaar vandaan wonen een enorme afstand - gescheiden door een grens! Wat miste ik mijn familie!! En wat mistte zij Matteo ;-) Maar ook Emma, Daniel en mij natuurlijk.. Honderden foto's werden er gedeeld, vele video gesprekken en zoom "meetings" Wat tegelijkertijd ook weer mooi was.
Want zoals het gedicht ook zegt, er was veel rust en liefde. En laten we dat vooral onthouden! Want als twintig twintig ons iets geleerd heeft is dat we enorm veel liefde ervaren! Ookal is het op afstand..
En nog iets positiefs, de kinderwagen - en ik- hebben er al vele kilometers opzitten en we hebben mogen ontdekken in wat voor mooie omgeving wij wonen!
Hoe heb jij 2020 tot nu toe ervaren? Wat is jouw verhaal?
Ook een mama van een twintig twintig kindje?
Al een voorzichtige - fijne eindejaar periode! - gewenst!!
Lieve groetjes,
Kimberly
Deze mooie foto genomen tijdens de shoot met Anouk Sneller. Blog die ik hierover geschreven heb vind je hier. https://www.kimberlylemstra.be/blog/498016_fotoshoot-in-de-loonse-en-drunense-duinen
Reactie plaatsen
Reacties
Zo waar wat je schrijft. Ikzelf ben in september mama geworden van een prachtige dochtertje. Wij zijn zoo gelukkig met haar erbij in ons gezinnetje. Maar oh wat heb ik het al moeilijk gehad met corona.. Men hele zwangerschap (de week dat we het bekend maakten begon de eerste lockdown) kon ik men, ons geluk niet delen. Ook de angst voor corona overschaduwde vaak het geluk. Een bevalling en kraamperiode tijdens corona... Zoveel mooie momenten niet kunnen delen, ook veel verdriet om ons heen omdat ze geen deel kunnen uitmaken van haar eerste momenten. Binnenkort moet ik terug werken en daar ben ik helemaal niet klaar voor. Door moederschapsbescherming zat ik van bij het begin van men zwangerschap thuis. Ik heb me n0g n00it zo eenzaam gevoeld terwijl het de gelukkigste periode uit men leven was. Iets waar ik al jaren naar uitkeek.. De tegenstrijdige gevoelens wegen echt door. Zoveel geluk en terwijl ook zoveel verdriet om haar niet te kunnen delen met de wereld. En dan voel je je ook weer schuldig om het verdriet terwijl je zo gelukkig bent met haar erbij... Ik hoop dat 2021 mij helpt om deze negatieve gevoelens los te laten en vooruit te kijken. Proficiat trouwens met je prachtig zoontje.